maandag 24 september 2012

Zweedse Nieuwsbrief #8



Inmiddels zit er alweer een volle maand in het land van ABBA, de Vikingen en Pipi Langkous op. We worden al een maand lang bang gemaakt over hoe donker het wel niet wordt in Zweden. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik er eerst niet naar luisterde, maar nu ik merk dat het toch wel snel vroeger donker wordt mis ik de zon van twee weken terug toch wel een beetje soms. Van mij zal je nooit meer een slecht woord over Piet Paulusma horen, want hier heb ik nog geen één keer het weerbericht uit zien komen.

Na een bezoekje aan de supermarkt, wat elke keer weer belachelijk lang duurt door een algehele verwarring wat nou wat is, was het woensdag weer tijd voor een potje voetballen. Een paar enkelverzwikkingen dankzij ons plaatselijke weilandje met doelen en de traditionele plotselinge hoosbui verder, zat de dag er wel weer op. De dag wel maar de avond nog niet. ’s Avonds gingen we met de groep studenten naar Opera Café. Een vrij chique tentje wat qua sfeer een beetje aandoet als een kleine versie van Paradiso. Alleen raak je je schoen niet kwijt als ie niet goed vast zit door de naar bier stinkende plakkerige vloer. Bang om dronken te worden hoef je er niet te zijn want een flesje bier zonder studentenkorting kost al gauw een euro of acht. De beste manier om je door een mensenmassa te wurmen is hier toch wel een paar dames te volgen. Deze vriendelijke dames veranderen als ze in beweging zijn namelijk in een stormende trein waar de zee zich voor open splijt. Als jij overigens die zee bent, ben je er minder blij mee. Het was een geslaagde avond totdat ik realiseerde dat ik een klein detail over het hoofd had gezien.

Donderdagochtend mochten we namelijk weer vroeg uit de veren voor een lesje Zweeds. Gezien het feit dat ik traditioneel het lokaal niet kon vinden en enigszins verlaat binnen kwam, was het wel goed dat we leerden klokkijken. Helaas blijkt de manier waarop je de tijd uitlegt in het Zweeds bijna exact dezelfde manier te zijn als in het Nederlands dus dat kan ik niet als excuus gebruiken. Deze teleurstelling te boven gekomen was ik ruim op tijd voor de Duitse avond. Dat wilt zeggen dat de Duitsers een keuken bezetten en eten gingen klaarmaken. Uiteraard waren hier worsten en zuurkool van de partij en dat was goed te eten. Toch kijk ik met smart uit naar de Italiaanse avond. En wat minder naar de Nederlandse, want gezien het aantal Nederlanders wordt dat aandeel in het klaarmaken als snel vrij groot.
Waar vrijdagavond in Nederland een ware veldslag in een klein dorpje op het punt stond los te barsten zaten wij keurig in de keuken spelletjes te doen. Leuk detail is dat ik het nieuws over deze Nederlandse veldslag kreeg te horen van een Spanjaard in Zweden.

Een dagje door Stockholm wandelen is thuiskomen met kramp. Zo ook deze zaterdag waar ik er bijna een gehele marathon op had zitten voor ik klaar was. De gids die ik vorige week gevolgd heb door Gamla Stan is wel een beetje gedaald in aanzien. Ik dacht “dat kan ik ook” en wat bleek? Ik kan het ook. Met een paar exchange studenten vanuit Björnkulla en vrienden van hen die waren overgekomen, hebben we een dagje sightseeing gedaan en bleek dat die verhaaltjes uit je hoofd vertellen helemaal zo moeilijk nog niet was. Er moet wel gezegd worden dat die gids er iets sneller doorheen ging gezien het feit dat zijn publiek niet om de haverklap een winkel in wandelde. Een klein moment van de weg kwijt raken hielp ook niet heel erg. Er was ook nog een Gangnam Style flashmob voor het Kulturhuset die dag, waar volgens facebook een kleine 2000 mensen op af zouden komen. Dat aantal kan wel eens juist geweest zijn, maar daarvan waren er maar 30 echt aan het dansen.

De Zweden hebben trouwens wel een truc voor dit wandelen die ons niet helemaal vreemd is. De fiets. Sterker nog, net als in Nederland zie je bijna overal wel fietspaden en dit fenomeen is dan ook erg ingeburgerd. Zo ingeburgerd dat ook hier wel eens een fiets aan een brug hangt. Verschil is wel dat de fiets hier al zijn banden nog heeft. Nadeel van die fietspaden is dat deze soms bijna niet te onderscheiden zijn van het voetgangersgebied waardoor je wel is bijna van je sokken wordt gereden. Het is mij ook een raadsel hoe er nooit een Zweed de Tour de France wint want ze rijden met een rotgang. Opgegroeid in Amsterdam zou dit geen probleem moeten zijn, maar helaas is er al een paar keer heel toeristisch naar me gebeld, doordat ik weer een coureur over het hoofd zag. Wie nu denkt, “maar volgens eerdere berichten zijn er toch een hoop heuvels in Zweden?”. Dat klopt en dat is waar ze vals spelen. De fiets wordt namelijk heuvel op aan de hand genomen en heuvel af gaan alle remmen los.

Op zondag kwam ik er, tijdens iemand af te zitten bij het vliegveld achter dat Stockholm-Arlanda airport niet in of bij Stockholm ligt. Het ligt op een afstand die te vergelijken is met alsof je Schiphol bij Alkmaar neerlegt en het dan alsnog Amsterdam noemt. Afgezien van deze verrassing blijkt ook nog is dat als je naar de vertrekhal rijdt je even denkt of je echt voor Schiphol staat. Hoewel het hier wel een stuk rustiger is en de borden een stuk beter te volgen zijn. Ook al zijn ze in het Zweeds.

Uit het lijstje “uitgesteld maar niet afgesteld” was het dit keer de beurt aan het Vasa museum. Voor de oplettende lezer, de Vasa is die boot waar ik aan het begin over verteld heb. Dat is nog steeds het meest knullige verhaal wat ik tot nu toe gehoord heb dus dat was de 80 kronen (met studentenkorting) wel waard. Toen we er vier uur later weer uitliepen bleek het dat bedrag meer dan waard te zijn. Het was behalve een indrukwekkend schip ook een erg interessant museum qua scheepvaart in de 17e eeuw. Het geheel werd nog even opgeleukt door een rondleiding van Katharina die een beetje vertelde over de boot en het verhaal. Wie deze rondleiding wilt volgen kan overigens gewoon blijven staan waar ie begint want Katharina praat op zo een volume dat je d’r overal in het gebouw kan verstaan. Al met al is dit tot nu toe wel een van de bezoekjes die zeker de moeite waard zijn als je er rekening mee houdt dat je een gehele middag kwijt kan zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten