Zweedse Nieuwsbrief #5

Op woensdag was het tijd om de hoognodige formele zaken af te handelen, aangezien dat eigenlijk al gebeurd had moeten zijn. Zoals een home insurance afsluiten voor onze accommodatie. Als buitenlander (ook al ben je een EU-burger) is iets afsluiten hier erg lastig. Maakt niet echt uit of dat nou een verzekering is of een abonnement op een honden-uitlaatservice. Overal hebben ze je persoonsnummer nodig. Wat je dus niet hebt als buitenlander. Soms is er een weg omheen maar het maakt zaken niet makkelijker. Toen dit eenmaal zo goed als geregeld was, is er maar eens voor het eerst een wasje gedraaid. Als je geen kleren meer over hebt moet je wat. Nou was het al redelijk lastig het juiste wasmiddel te kopen, maar de Zweedse droger was ook niet heel gebruiksvriendelijk. Voor onervaren gebruikers. Met als gevolg dat onze tijd erop zat en wij met half natte kleren zaten. Oefening baart kunst hopen we want vandaag is sessie twee alweer gepland.

Zoals wel meer dingen wordt ook het wassen van kleren hier nogal serieus genomen. Je behoort een tijd te reserveren en als jij op iemands anders tijd zit kunnen Zweden nog wel eens gevaarlijk worden. Het schijnt een zeer effectieve manier zijn om algemeen gehaat te worden. Na een voetbalpartijtje wat weer eens heftig uitliep door bomen die ballen niet terug wilden geven, was er op de uni een concert. Dit concert begon om 19:00 en wij kwamen binnen rond 20:15. De band was “al”, dachten wij, aan het spelen. Toen wij een biertje hadden gehaald en ons omdraaide was de band echter inmiddels vertrokken. Redelijk verward zijn we na een paar biertjes dan ook maar vertrokken.

De volgende dag was het tijd voor de eerste Zweedse les. Iets waar ik eigenlijk toch wel erg zin in had. Had ik die instelling nou maar gehad toen ik Frans moest leren. Met me kamergenoot liep ik de dagelijkse boswandeling richting de uni toen wij ons afvroegen of er beren in de omgeving van ons complex zouden leven. Alsof de oude Zweedse dame die ons les gaf ons had gehoord was een van de eerste dingen die wij leerden bij ons lesje Zweeds dat Björnkulla vrij vertaald Berenheuvel betekent. We hebben op de terugweg veilig de bus maar genomen. Zweeds bleek, zoals verwacht, redelijk makkelijk te zijn qua zinsopbouw en woorden die aardig te herkennen zijn. Het is wel jammer dat het geen intensieve cursus is, want ik denk dat het dan erg snel op te pikken is voor mensen die een Germaanse taal spreken.

’s Avonds was het tijd voor de Pubquiz, waar wij hebben geleerd dat pinguins prostitutie bedrijven, je in de ruimte niet kan boeren, er precies honderd metrohaltes zijn in Stockholm en dat niemand de film “The good, The bad and The ugly” ècht goed heeft gekeken. Hier hebben we twee Zweden leren kennen die ons een paar tips hebben gegeven over waar we heen moesten gaan in de stad. Zo gaan we aanstaande zaterdag waarschijnlijk naar een jazztentje wat wereldberoemd schijnt te zijn.  Ook al hadden wij er nooit van gehoord. De quiz hebben we overigens glansrijk verloren. De ronde entertainment werd ons fataal, maar gezien het feit dat ik en mijn teamgenoten een onuitputtelijke bron van nutteloze kennis bleken te zijn werd ronde drie “algemene kennis” dan wel weer goed afgewerkt.

Zoals al eerder gezegd hebben ze hier een nogal andere aanpak van studeren. Vrijdag had ik mijn normale vak “international marketing strategy” weer en daar bleek de andere aanpak. Nadat wij het hele gebouw door hadden gelopen en eindelijk ons klaslokaal hadden gevonden, kregen wij een casus. Deze ging over Philips dus dat was voor ons Nederlanders even handig. Iedereen kreeg het artikel over Philips en een vraag die je in een duo voor moest bereiden. Twee uur later moest iedereen terug zijn en het antwoord presenteren. Op zich vond ik deze aanpak wel leuk, wat ik niet had verwacht. De presentatie van ons ging dan ook vrij goed, maar je zag bij sommige groepjes dat die er erg  veel moeite mee hadden doordat ze niet bepaald lekker Engels spreken. Voor hen is het dus nogal een nadeel.

Even terugkomend op het niet vinden van het klaslokaal. Dit is niet geheel mijn schuld vind ik. Er is namelijk iets heel erg belangrijks in Zweden waar ik maar niet aan kan wennen en met mij meerdere denk ik. Ze bouwen namelijk hun gebouwen hier in en op bergen. Mooi, knap en indrukwekkend als dat soms is, verwarrend is het ook. Het heeft namelijk als gevolg dat je een gebouw binnenloopt op de vijfde verdieping. Als je dan dus college hebt op de vierde wil je wel is naar boven lopen om erachter te komen dat je na twee verdiepingen niet verder kan en ineens op de zevende staat.

Overigens is het hier inmiddels rond een uurtje of 8 al behoorlijk donker en merk je redelijk dat de temperatuur nu wel begint te dalen. Zelfs als de zon schijnt is het zo nu en dan namelijk behoorlijk koud voor het gevoel. Binnenkort wordt het dus winterpenen inslaan die als neus kunnen dienen voor de sneeuwpoppen en kan de huur worden stopgezet zodra de iglo af is.

’s Avonds was het tijd voor het feest wat het semester in zou luiden. Hier kwam je als lid van de Student Union makkelijk in voor 50 Kronen wat ongeveer gelijk staat aan €6,50. Nou heb ik niks van een dresscode gehoord. En volgens mij met mij de rest van de exchange studenten ook niet. Echter, er waren nogal wat Zweden die of rechtstreeks van een bruiloft ofwel begrafenis afkwamen, of die wèl de memo hebben gekregen dat je in kostuum moest. Maar goed het feest was geslaagd afgezien van wat ongeregeldheden na afloop.

Vandaag zouden we om 9:30 meegaan op een excursie naar een natuurreservaat. Dat zou ook gebeurd zijn als we niet om 9:40 wakker werden. Vandaar dat er vandaag maar een wasdag en voetbalsessie op het programma staat.